Zstąpienie do piekieł

Chrystus umarł i zstępuje do piekieł. W ciszy Wielkiej

Soboty ziemia trwa w bólu, ale w Otchłani jest już

Pascha. Chrystus zstępuje tam jako słońce, które na

zawsze rozprasza mroki śmierci.

Ikona przedstawia to, co wyśpiewuje Jutrznia

Wielkiej Soboty w liturgii wschodniej: "Ty

zstąpiłeś na ziemię, aby zbawić Adama, lecz nie

znajdując go na ziemi, o Panie, poszedłeś go

szukać do Otchłani”.

Miłość oddała się bezinteresownie i całkowicie, by

szukać zagubionej owcy; zeszła aż do głębin

piekieł, aby wyrwać całą ludzkość z niewoli

grzechu i śmierci i wprowadzić ją na ucztę we-

selną, do raju.

Chrystus przeszedł przez śmierć, którą symbolizu-

je czarny krąg, i teraz - wpisany w dwie rajskie

sfery - chwyta Adama i pociąga go do siebie. Jest

to spotkanie pierwszego i drugiego Adama: Nowy

Adam zwraca pierwszemu podobieństwo do Bo-

ga. "Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła]

śmierć, przez człowieka też [dokona się]

zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umie-

rają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni”

(1 Kor 15, 21-22). Naprzeciw Adama znajduje się

Ewa, matka wszystkich żyjących. Ona także

wyciąga ręce do Zbawiciela. Jej dłonie są zakryte,

ponieważ dotykały zakazanego owocu. Chrystus

Król ma złote szaty, jaśniejące boską chwałą. Jego

postać góruje nad Otchłanią; pod Nim upadają

złamane bramy piekieł.

Dwie grupy postaci przedstawiają proroków i

sprawiedliwych oczekujących Zbawiciela. Z lewej

strony rozpoznać można króla Dawida, króla Sa-

lomona i Daniela z babilońskim nakryciem głowy.

Bliżej Jezusa stoi Jan Chrzciciel, powtarzający gest

świadectwa. Po prawej znajduje się Mojżesz z

tablicami Prawa, Abraham z pomarszczonym

obliczem oraz Noe w szatach mieniących się

kolorami tęczy; są oni świadkami Przymierza.

Wszyscy rozpoznają Pana, w którym pokładali

nadzieję: w Nim wypełnia się Prawo i obietnice.

"Wyprowadź mnie z więzienia, bym dziękował

Twojemu imieniu. Otoczą mnie sprawiedliwi, gdy

dobroć mi okażesz” (Ps 142, 8). Chrystus Wyba-

wiciel obwieszcza więźniom Dobrą Nowinę.

Każdy chrześcijanin uczestniczy w tej apostolskiej

gorliwości, troszcząc się o los tych wszystkich,

którzy na tym świecie pogrążeni są w Otchłani,

mieszkają w mroku i cieniu śmierci.