NEOKATECHUMENAT
W pierwotnym Kościele, kiedy świat był pogański, ten, kto chciał zostać chrześcijaninem, musiał rozpocząć „katechumenat”, będący itinerarium formacji przygotowującej do Chrztu. Dziś proces sekularyzacji doprowadził wiele osób do porzucenia wiary i Kościoła: stąd konieczne jest itinerarium formacji do chrześcijaństwa.
Droga Neokatechumenalna nie jest ruchem, czy stowarzyszeniem, lecz narzędziem w łonie parafii, by na nowo przywieść do wiary ludzi, którzy ją porzucili.
Zapoczątkowana w latach sześćdziesiątych w jednym z ubogich przedmieść Madrytu, przez Kiko Argüello i Carmen Hernández, została poparta przez arcybiskupa Madrytu Casimiro Morcillo, który dostrzegł w tej pierwszej grupie rzeczywiste odkrycie Słowa Bożego i praktyczną realizację odnowy liturgicznej, wprowadzanej wówczas przez Sobór.
Wziąwszy pod uwagę pozytywne doświadczenie w parafiach Madrytu
i Rzymu, w 1974r. Kongregacja Kultu Bożego określiła to doświadczenie mianem „Drogi Neokatechumenalnej”.
Chodzi o drogę nawrócenia, poprzez którą odkryć można bogactwo Chrztu.
Droga rozprzestrzeniła się na ponad 900 diecezji w 105 krajach, gdzie
w 6 000 parafii istnieje 20 000 wspólnot.
W 1987r. w Rzymie otwarto Misyjne Międzynarodowe Seminarium „Redemptoris Mater”, przyjmujące młodzieńców, których powołanie dojrzewa we wspólnocie Neokatechumenalnej, i którzy gotowi są pójść na cały świat.
W konsekwencji wielu biskupów przejęło rzymskie doświadczenie i dziś
w świecie istnieje ponad siedemdziesiąt diecezjalnych misyjnych seminariów „Redemptoris Mater”, w których formuje się ponad tysiąc seminarzystów.
W odpowiedzi na wezwanie papieża Jana Pawła II do nowej ewangelizacji, wiele rodzin, które przeszły już Drogę, ofiarowało się do pomocy w dziele misyjnym Kościoła, i przeprowadziło się do najbardziej zeświecczonych
i zdechrystianizowanych obszarów świata, przygotowując powstanie nowych parafii misyjnych.
Droga Neokatechumenalna lub Neokatechumenat to współczesna forma wtajemniczenia chrześcijańskiego, na wzór katechumenatu wczesnego Kościoła. Zasadniczą różnicą w stosunku do pierwotnego katechumenatu jest to, iż jest to formacja pochrzcielna, służąca doprowadzeniu do dojrzałej wiary osoby już ochrzczone. W ramach niej do chrztu przygotowywane są jednak także osoby niechrzczone. Ze względu na katechetyczny charakter oraz cel neokatechu-menatu, którym jest odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych, jest on realizowany w parafiach pod opieką pasterską proboszcza. Wspólnoty neokatechumenalne są więc częścią danej parafii, a nie jakiegoś oddzielnego stowarzyszenia w Ko-ściele. Katechiści, którzy prowadzą wspólnotę, czynią to jako posługę wobec parafii, pozostając do dyspozycji także po skończeniu przez daną wspólno-tę intinerarium neokatechumenalnego.
Wspólne rozważanie Słowa Bożego, modlitwa śpiewem psalmów
i Eucharystia to główne momenty łączące Wspólnotę.
Liturgia Słowa celebrowana jest przez poszczególne wspólnoty
w następujących dniach i godzinach każdego tygodnia:
I Wspólnota – środa, godz. 1900
II Wspólnota – czwartek, godz. 1900
III Wspólnota – środa, godz. 2000
IV Wspólnota – czwartek, godz. 2000
V Wspólnota – wtorek, godz. 1930.
Eucharystie w poszczególnych wspólnotach odbywają się w soboty
w następujących godzinach:
I Wspólnota – godz. 1900
II Wspólnota – godz. 1900
III Wspólnota – godz. 2000
IV Wspólnota – godz. 2000
V Wspólnota – godz. 1800.
Posługę Prezbiterów grupy pełnią:
I Wspólnota – Ks. Proboszcz Adam Bachowski,
o. Artur Pokrzywa OFMCap,
o. Nikodem Kilnar OSPPE,
o. Jan Berny OSPPE
II Wspólnota – o. Mariusz Tabulski OSPPE
III Wspólnota – ks. Krzysztof Łęski
IV Wspólnota – ks. Jacek Marciniec
V Wspólnota – ks. Szymon Klimczak - wikariusz
Kilka razy w ciągu całego roku formacji wszystkie wspólnoty z całej Archi-diecezji częstochowskiej, wraz ze swoimi prezbiterami, spotykają się na wspólnym celebrowaniu Eucharystii w Parafii św. Rafała Kalinowskiego
w Częstochowie:
- początek roku formacyjnego – wrzesień
- 7 grudnia – wigilia Uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP
- koniec roku formacyjnego – czerwiec.